నేను మార్క్సిస్టుని కాదు … మూర్ఖుస్టుని అంతకన్నా కాదు … ఆ రెండూ అతి స్వల్పంగా తెలిసినవాడిని మాత్రమే

శ్రీకాకుళం శర్మగారు ప్రకటించినట్లుగా నేను మార్క్సిస్టునని ఎక్కడా లిఖితపూర్వకంగాగానీ, మౌఖికంగాగానీ ప్రకటించుకున్న జ్ఞాపకం లేదు. అయితే గియితే అలా జరిగి ఉంటే మాత్రం తప్పే. ఎందుకంటే నాకు మార్క్సిజం కొద్దిగా తెలుసు. చాలా విషయాలు నాకు అసలు అర్ధమే కాలేదు. అర్ధం చేసుకునేందుకుగాను కొంతమేర ప్రయత్నించి వదిలిపెట్టాను. ఆ మాటకొస్తే మార్క్సిజమే కాదు… తెలుగులో రాసిన కొన్ని కవితలు కూడా నాకు ఎందుకో అర్ధం కాలేదు. దాన్నలా ఉంచితే ఇంకో మాట కూడా ఇక్కడ చెప్పాలి. నేను ఓ వామపక్ష పార్టీ కార్యకర్తగా రెండు దశాబ్దాలపాటు పనిచేసిన మాట వాస్తవం. అంటే ఇప్పుడు ఆ ఊసే వదిలేశానని కాదు. ఇప్పటికీ మార్క్సిజం అంటే గట్టి విశ్వాసం ఉంది. అదే ఈ అస్తవ్యస్థ వ్యవస్థల నుంచి నాలాంటి వారిని రక్షిస్తుందని నమ్మకం. అందరికీ సమాన అవకాశాల్నీ, సొంత ఆస్తిలేని సమాజాన్ని నేను ఆకాంక్షిస్తున్నాను. మళ్లీ సమయం చిక్కితే నా ఆశయాల సాకారానికి గట్టిగా కృషి చేయటం ప్రారంభించాలన్న కోరిక ఉంది. ఒకటి రెండేళ్లలో అది సాధ్యం అవుతుందని విశ్వసిస్తున్నాను. శీర్షికలో చెప్పినట్లుగా మూర్ఖిస్టుని కూడా కాదు. నేను పట్టుకున్న కుందేటికి మూడే కాళ్లు అంటూ వాదించటం నాకు నచ్చదు. ఈ నేపథ్యంలోనే ఇటు తెలంగాణ వాదాన్నయినా, అటు సమైక్య రాగానన్నయినా చూస్తాను. అసలే నిత్యం ఈతి బాధలతో సతమతమవుతోన్న జనాలను ఇబ్బంది పెట్టకుండా ఎవరు ఏ వాదాన్నయినా విన్పించవచ్చంటాను. సజస అయినా, రైలు, బస్సు, బడి బందుల్నయినా అదే కోణంలో విమర్శించాను తప్ప తెలంగాణ వాదమే తప్పని చెప్పటం నా పని కాదు. అయితే ఈ వాదనల్లో నేను ఉన్నాయనుకుంటున్న డొల్లతన్నాన్ని మాత్రం చెప్పే ప్రయత్నం చేశాను. ఇక ముందూ చేస్తాను. అవే తప్పులు సమైక్యవాదంలో చోటు చేసుకున్నా చెప్పకుండా ఊరుకోను. పైగా నేను కూడా సమైక్యవాదినే కాబట్టి దానిలో తప్పులు దొర్లితే మరింత ఘాటుగా చెప్పేందుకు ప్రయత్నిస్తాను.