నరుడు కాదు సింహుడే

నాకొక మిత్రుడు(?) ఉండేవాడు. అతగాడి పేరులో నరుడూ, సింహమూ కలిసుంది. ఆ! పేరులో ఏముంది … వాడు మనిషేననుకున్నాను. వాడి మాటలు నమ్మి మానవత్వం పుష్కలంగా ఉందనుకున్నాను. అయినదానికీ కానిదానికీ వాడికి అండదండలు ఇచ్చాను. వెంట నడిచాను. మద్దతిచ్చాను. జైకొట్టాను. ఇదంతా ఒక కోణం. మరో కోణం మరోలా ఉండటం వలనే ఈ రాతకు పూనిక అయింది మరి. నాకు ఓ పనిబడింది. పెద్దోళ్ల మాట సాయం అవసరం వచ్చింది. సరే, మిత్రుడు గుర్తుకొచ్చాడు. మాట సాయం చేయమని విన్నవించాను. అదెంత పని అన్నాడు. అంటే అతగాడు మాట సాయం చేస్తాడని గట్టిగా నమ్మాను. మానవుడి సహజ లక్షణమయిన మాట మాట్లాడుతాడనుకున్నాను. తీరా తన పేరులోని రెండో సగానికి అతగాడు పనిబెట్టాడు. సింహం వలె గాండ్రించాడు. గర్జించాడు. నాతో ఏమీ చెప్పకుండానే ఏదో చేయమని చెప్పినట్లు ఓ పెద్ద అబద్ధం చెప్పి ఎంచక్కా తప్పుకున్నాడు. వాస్తవానికి అర్హుడనే అయినా నా పని కాలేదు. సొంత శక్తినే నమ్ముకుని ఉంటే ఎలా? ఉండేదో!
ఔరా! సింహమా … బుద్ధి చూపించుకున్నావులే! నీ తప్పు ఏముంది? నా లాంటి వాళ్లంతా విడివిడిగా ఉన్నంత కాలం నీలాంటి వాళ్లకు తిరుగే ఉండదని మేము ఎప్పుడు గ్రహిస్తామో?కదా!